(Φωτογραφία:
© UP ART)
Τραγουδώ τ’ απροσδόκητο
Τ’ αποκούμπι
μου εσύ μέσα στον ήλιο
και μετά στη
βροχή μου ο έρωτας, πάλι εσύ…
Πριν
φιλήσεις το στόμα μου
και
δαγκώσεις το μήλο
τραγουδώ τ’
απροσδόκητο
κι
ανταλλάσσω «αγκάθια»
μ’ ανθούς
του πρωτόγνωρου,
μιας κι έτσι
ομορφαίνει η γη κι ο κόσμος όλος
μόνο απ’ τα
μάτια σου…
Και μετά
σιωπές αχαλίνωτες
θα παίζουν
μια μουσική
που
γνωρίζεις, γνωρίζω
και κανείς
δε θα ξέρει.
Θα μας βρουν
αγκαλιά ένα βράδυ,
πες
διαίσθηση, πες όνειρο, πες το όπως θες,
προσμονή
μιας αγάπης που υπάρχει για σένα.
Πόπη Κλειδαρά
(Πηγή φωτογραφίας: https://www.facebook.com/474316282653320/photos/a.476106979140917.1073741826.474316282653320/959049714179972/?type=3&theater)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου